Η ιστορία που ακολουθεί είναι αληθινή και είχε διαδραματιστεί στο χωριό μας.
Κάποτε που η τοπική οικονομία του  χωριού  μας ήταν ισχυρή,  υπήρχε και  ένα κατάστημα με ενδύματα. Μια γιαγιά του χωριού μας λοιπόν επισκέφθηκε το εν λόγω κατάστημα για να αγοράσει ένα κομπινεζόν και ένα βρακί. Ρώτησε τον καταστηματάρχη πόσο κοστίζει το κομπινεζόν και πόσο κοστίζει το βρακί.

Ο καταστηματάρχης απάντησε στην γιαγιά για τις τιμές των ρούχων και εκείνη άρχισε να τον κοιτά με απορία  γιατί το κομπινεζόν ήταν ποιο φτηνό από το βρακί! Δεν μπορούσε να πιστέψει πως ένα ένδυμα το οποίο είναι μικρότερο σε μέγεθος μπορεί να κοστίζει περισσότερο από ένα άλλο μεγαλύτερου μεγέθους !

Αφού σκέφτηκε λίγο την περίπτωση αποφάσισε να διαπραγματευτεί με τον καταστηματάρχη τις τιμές των ενδυμάτων αφού χρειάζονταν και τα δύο είδη.

Και αμέσως περνά στην διαπραγμάτευση :
 

Κοίταξε του λέει, ή θα μου κατεβάσεις το κομπινεζόν και θα μου ανεβάσεις το βρακί ή θα μου κατεβάσεις το βρακί και θα μου ανεβάσεις το κομπινεζόν !

Φυσικά ο καταστηματάρχης έμεινε απορημένος από την στάση της γιαγιάς που με το σκεπτικό της δεν είχε καταλάβει ότι και στις δυο περιπτώσεις θα πλήρωνε ακριβώς το ίδιο και δεν θα τύχαινε έκπτωσης.
Κάπως έτσι είναι και οι διαπραγματεύσεις της Τρόικας με την κυβέρνησή μας σχετικά με τις κύριες και επικουρικές συντάξεις , αφού σε οποιαδήποτε από τα σενάρια που συζητούνται το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο για τον πολίτη βαίνοντας πάντα μειούμενο.