Εγώ θα κάνω τη δική μου προσέγγιση καταθέτοντας απόψεις και αρχές που ανέφερα, από την αυτοδιοικητική μου πορεία πάνω από 30 χρόνια όπως και οι περισσότεροι από σας.

Η τεχνολογία σήμερα μας επιτρέπει να δούμε τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο. Πράγματι μπήκα σ' αυτό τον πειρασμό και διαπίστωσα ότι διοικητικές και γεωγραφικές μεταρρυθμίσεις γίνονται σπάνια. Συγκεκριμένα η στατιστική απεικόνιση στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στον Καναδά, την Αυστραλία και την Κίνα ακόμη, περιορίζονται  σε μια κάθε 100 χρόνια.

Η περιορισμένη αυτή κινητικότητα στο συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο, οφείλεται σε πολλούς λόγους. Εγώ θ' αναφέρω δύο:

Πρώτον, κάθε νέο διοικητικό περιβάλλον απαιτεί βάθος χρόνου για να αφομοιωθεί και να λειτουργήσει αποδοτικά.

Δεύτερον, η επιρροή του στις οικονομικές και κοινωνικές δομές, διαμορφώνεται τουλάχιστον από τη συμπεριφορά δυο γενεών, δηλαδή της υπάρχουσας και της επόμενης.

Επιπλέον οι μεταρρυθμίσεις όσον αφορούν μετακινήσεις από μικρότερες προς μεγαλύτερες διοικητικές Μονάδες, γεωγραφικές ή πληθυσμιακές, προϋποθέτουν:

Ενοποίηση ομοειδών μεγεθών και ποιοτήτων, δηλαδή ίδιο επίπεδο ή περίπου ίδιο επίπεδο ανάπτυξης και ίδιο ή περίπου ίδιο επίπεδο προοπτικών και δυνατοτήτων ανάπτυξης. Κάθε απόπειρα ενοποίησης ετεροβαρών ποσοτήτων, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην απορρόφηση και τελικώς στην εξαφάνιση της μικρότερης και πιο αδύναμης συνιστώσας.

Όπου, και όταν γίνονται τέτοιου είδους διοικητικές μεταρρυθμίσεις, προκύπτουν από ανάγκη διαπιστωθείσα τοπικά ή περιφερειακά και προηγούνται μελέτες λεπτομερείς και ειλικρινείς έως εξαντλητικές. Και μάλιστα δημιουργούνται και υποστηρικτικοί μηχανισμοί που υποδέχονται τη μεταβολή και αντιμετωπίζουν τις οποιεσδήποτε σίγουρες παρενέργειες που παρατηρούνται είτε θεσμικά είτε οικονομικά.

Εδώ θα κάνω μια παρένθεση και θα αναφέρω αυτό που είπε ο αρμόδιος Υπουργός σε μια πρωινή γραμμή, τον άκουσα ο ίδιος, ότι στα μέτρα αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης είναι και η διοικητική μεταρρύθμιση. Γιατί άλλο να πληρώνεις 1.000 Δημάρχους και άλλο 350 ή 54 Νομάρχες και  13 Περιφερειάρχες. Εάν αυτή είναι η προσέγγιση, νομίζω ότι οι θέσεις αυτές απαξιώνουν το θεσμό.

Κλείνω την παρένθεση για να πω ότι όλα αυτά που ανέφερα προηγουμένως προέρχονται από μελέτες και εργασίες, συμπεράσματα παγκόσμιας βιβλιογραφίας, επί των διοικητικών δομών και των επιπτώσεών τους στην οικονομική και κοινωνική αναπτυξιακή προοπτική ενός τόπου. Είναι κατεστημένη γνώμη που δεν ενδέχεται καμία διαφοροποίηση είτε και σχολιασμό.

Καλούμεθα λοιπόν εμείς σήμερα να τοποθετηθούμε επί της νομοθετικής πρωτοβουλίας για τη νέα αυτοδιοικητική δομή του τόπου μας. Για μια πρωτοβουλία που αφορά διοικητική Μονάδα από σύνολο  μικροτέρων δομών, και μια πρωτοβουλία που έρχεται 15 χρόνια μετά από την προηγούμενη. Που προκύπτει από κεντρική πρόταση και όχι από μακροχρόνια μελετημένη ανάγκη κοινωνικών υποσυνόλων όπως ανέφερα προηγουμένως. Που υπάρχει πρόθεση να γίνει εσπευσμένα, ταχέως, χωρίς υποστηρικτικούς μηχανισμούς, χωρίς οικονομικούς πόρους και εξειδικευμένο ανθρώπινο προσωπικό.

Ακούσαμε χτες από τον αρμόδιο Υπουργό και σήμερα από τον Υφυπουργό, ότι θα γίνουν μέσα στο χρόνο, στο 2010, προσλήψεις αλλά θ' αναφερθούν στον προϋπολογισμό του 2011. Αλήθεια, ξέρετε να μπορούν να γίνουν προκηρύξεις θέσεων χωρίς να έχουν εγγραφεί στον προϋπολογισμό;

Αγαπητοί συνάδελφοι,  αυτά τα στοιχεία και δεδομένα που σας ανέφερα προηγουμένως, δε μπορεί να τ' αμφισβητήσει κανείς. Και τα ερωτήματα που εύλογα προκύπτουν είναι: Ως πότε επιτέλους θα ενεργούμε και θ' αποφασίζουμε επιπόλαια χωρίς ενδοιασμό και ενάντια στην επικρατούσα επιστημονική γνώση και ανάδειξη των διοικητικών θεμάτων;

Ως πότε θα μεταρρυθμίζουμε συνεχώς υποτιθέμενες ανεπαρκείς μεταρρυθμίσεις;

Ακόμη και ο τίτλος του νομοσχεδίου «Αρχές νομοθετικής πρωτοβουλίας» έρχεται σε σύγκρουση με τα επιστημονικά δεδομένα, βάσει των οποίων θα έπρεπε να μιλάμε για αρχές νομοθετικής αποδοχής της μακροχρόνιας ανάγκης για διοικητική μεταρρύθμιση.

Κύριοι συνάδελφοι, θα πρέπει ν' αναρωτηθούμε πριν καταλήξουμε: Απέτυχε άραγε η αιρετή Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση; Εάν ναι, οφείλεται σε ενδογενή και θεσμικά αίτια ή σε εξωγενείς παράγοντες; Π.χ., αφαίρεση αρμοδιοτήτων, ανεπαρκής χρηματοδότηση, αποστελέχωση και αρνητική επικάλυψη της κρατικής διοίκησης και για άλλους ακόμη λόγους.

Ερωτώ: Είναι αποφασισμένο το κράτος, η κρατική διοίκηση, ν' αποκεντρώσει επιτέλους πόρους, αρμοδιότητες, στις τελικές αυτόνομες αποφάσεις; Είναι προφανές και στην πρόταση ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, πως όχι. Και βέβαια ακούσαμε από τον Υπουργό χθες και σήμερα από τον Υφυπουργό, ότι είναι δέσμευση του Πρωθυπουργού οι πόροι που θα μεταφερθούν γι' αυτή τη διοικητική μεταρρύθμιση.

Ερωτώ, χωρίς να έχω διάθεση να κάνω αντιπολίτευση γιατί δεν το συνηθίζω εξάλλου, έχουμε εμπιστοσύνη στις δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού;

Αγαπητοί συνάδελφοι, υποστηρίζω πλήρως τις παρατηρήσεις του συλλογικού μας οργάνου που επιτυχώς αναλύουν τις ατέλειες της νομοθετικής πρωτοβουλίας και θέτουν τις προϋποθέσεις για την καταρχήν αποδοχή της.

 Δηλώνω όμως συγχρόνως και το βαθύ μου προβληματισμό σε σχέση με το ρόλο και την αυτοδιοικητική μου συνείδηση, σκοπό και αποστολή.

Κάθε νέα πρόταση διοικητικής μεταρρύθμισης, μας τοποθετεί πιο μακριά από τις τοπικές μας κοινωνίες, πιο απομονωμένους και ξένους από τους ανθρώπους μας. Ο υποφαινόμενος Νομάρχης Λακωνίας, και πιστεύω και πολλοί από εσάς, δεν επιθυμούμε αυτή την πορεία.

Δεν είχαμε αυτό το σκοπό στην εκκίνηση της αυτοδιοικητικής μας πορείας. Αν δε διορθωθεί λοιπόν η πρόταση ώστε να μας εμπνεύσει και να μας συνεγείρει, μάλλον θα μείνουμε στους ανθρώπους μας και στον τόπο μας.

Ευχαριστώ.